Archer Conan i Prorok CiemnoĹci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

a ju� si� Sciemnia, widzisz?
RzeczywiScie: s�o�ce ju� dotyka�o kraw�dzi murów miasta i nad
Vagaran nap�ywa�y niebieskawe cienie, nadaj�c ulicom na pó� real-
ny wygl�d starego fresku. Ludzi by�o coraz mniej, straganiarze zwi-
jali swój towar, kupcy zamykali sklepy, w�aSciciele pijalni pomagali
wyjS� ostatnim goSciom. Miasto szykowa�o si� do snu, a� do rana,
gdy znowu otworz� si� knajpy i stragany, ulice si� zaludni�, o�ywi�
g�osami przechodniów i krzykami zachwalaczy. Tak dzia�o si� za-
wsze, dzie� po dniu, rok po roku& I nikt nawet nie podejrzewa�, �e
t� noc prze�yje tylko jeden cz�owiek: Fagnir.
Vellach i Minolia szli po opustosza�ych ulicach. M�czyzna szed�
szerokim, szybkim krokiem i dziewczyna z trudem nad��a�a za swo-
im towarzyszem. Teraz, gdy przebiegaj�cy ulice Vagaranu cz�onko-
wie zakonu mieli na sobie normalneodzienie, mieszka�cy miasta mo-
gliby si� przekona�, �e s� to zwyczajni ludzie, a nie �adne potwory,
jak g�osi�y plotki mogliby, gdyby wiedzieli, �e maj� przed sob� nie
spóxnionych przechodniów, lecz kap�anów s�ynnego Niewiadome-
go.
Vellach, ros�y chudy m�czyzna z ciemnymi w�osami i niewiel-
k� szczoteczk� jasnych w�sów, cienkimi bladymi ustami, nad który-
mi wisia� d�ugi prosty nos, nadaj�cy jego twarzy ptasi wygl�d, odziany
115
by� w strój, który nie zdradza�, do jakiej sfery czy gildii nale�y jego
w�aSciciel. Tak jak i m�czyzna, jego towarzyszka zielonooka
dziewczyna z rozwian� grzyw� s�omianych w�osów, mieni�cych si�
z�otem w czerwonym Swietle umieraj�cego s�o�ca, mia�a na sobie
nieokreSlon� szerok� sukni� z szerokimi r�kawami, doskonale nada-
j�cymi si� do ukrycia w nich damskiego kind�a�u. Suknia by�a bla-
dozielona, a b��kitny pasek na prawym r�kawie podpowiada�, �e jest
kobiet� zam�n� i dlatego zaczepianie jej nie ma, niestety, sensu.
Vellach by� jej starszym bratem, ale wiedzieli o tym tylko oni
dwoje i Orlandar, Wielki Mistrz Zakonu Dnia Ostatniego. Gdy Vel-
lach mia� dwanaScie lat, jego matka urodzi�a Minoli� i umar�a przy
porodzie. Od tamtej pory rodziców zast�pi� dziewczynce brat (ojca
nie pami�ta� Orlandar opowiada�, �e zgin�� w czasie nieudanej próby
pierwszego i ostatniego mySlowego kontaktu z m�drcami Staro�yt-
nych). Minolia we wszystkim s�ucha�a Vellacha i bardzo szybko sta-
�a si� wiern� kap�ank� sprawy zakonu. Romantyczka z natury cz�sto
wyobra�a�a sobie powrót Staro�ytnych silnych, pi�knych, m�drych
istot, których doSwiadczenie i m�droS� zosta�y unicestwione Slep�
wSciek�oSci� ciemnego Cz�owieka. Nie lubi�a istniej�cej cywiliza-
cji, ludzie wydawali si� jej nieokrzesanymi, lubie�nymi, z�ymi i g�u-
pimi stworzeniami, niegodnymi mieni� si� panami ziemi. W�aSnie
przedstawiciele martwej rasy, ci, którzy pojawili si� na ziemi na d�u-
go przed cz�owiekiem, powinni w�ada� ni� ca�� swoj� pot�g�, m�-
droSci� i chwa��. Cz�sto wypytywa�a innych cz�onków zakonu jak
wygl�daj� Staro�ytni, ale nikt nie umia� udzieli� jej wyczerpuj�cej
odpowiedzi: nikt nie zna� takiej odpowiedzi. Dlatego Minolii pozo-
stawa�y tylko marzenia i rysowanie w wyobraxni przysz�ego króle-
stwa spokoju i sprawiedliwoSci. A teraz przepe�nia�a j� radoS� i du-
ma, �e b�dzie Swiadkiem spe�niania si� przepowiedni.
Vellach, nie biegnij tak, nie nad��am. Gdzie ty tak lecisz?
Przecie� przepowiednia si� spe�ni�a, Staro�ytni powracaj�! Po co si�
spieszymy?
Cicho, siostrzyczko odpowiedzia� jej brat. Musimy jesz-
cze coS odnalex�. Czy nie s�ysza�aS, co powiedzia� Mistrz?
S�ysza�am, ale nie rozumiem, po co mamy tego szuka�. Wrota
s� otwarte, wkrótce wejd� przez nie Staro�ytni. Rwiat i tak si� zmie-
ni, wi�c po co nam jakiS tam stary He�m?
Nie wiem. Ale skoro Mistrz tak powiedzia�, znaczy, trzeba&
Vellach rzeczywiScie nie wiedzia�, czemu He�m by� tak wa�ny dla
Mistrza. Ale jego s�owa nie podlega�y os�dom. Nic nie czujesz?
116
Nie. Na razie nie.
Prawid�owo wypowiedzia�aS zakl�cie?
Vellach, czemu si� mnie czepiasz? Zakl�cie pami�tam dosko-
nale, przecie� tyle razy mnie sprawdza�eS!
Nie gniewaj si�, Minolio. Po prostu si� niepokoj�. Patrz, s�o�ce
skry�o si� ju� za murami. A Mistrz powiedzia�, �e jeSli He�m nie zo-
stanie odnaleziony do pó�nocy, to wszystkie nasze wysi�ki mog� pójS�
na marne.
Zatrzyma� si� i skoncentrowa� na emanacjach, przenikaj�cych
wszystko, co istnieje i niedost�pnych dla zwyk�ych Smiertelników.
Ale ani Vellach, ani Minolia nie byli zwyk�ymi ludxmi: zakl�cie, któ-
rego nauczyli si� podczas obrz�du Wtajemniczenia i które powta-
rzali ka�dego wieczoru, pomaga�o im nastroi� si� na magiczn� fal�
i wyczu�, gdzie jest czarodziejski He�m.
Nie czuli nic. Jakby He�m zapad� si� pod ziemi�&
Co prawda odleg�oS�, na jak� dzia�a�o zakl�cie, by�a niezbyt du�a.
Mo�liwe, �e He�m znajdowa� si� w innej cz�Sci miasta. Na przyk�ad
w dzielnicy bogaczy. Albo w ogóle za murami Vagaranu.
Pos�uchaj, siostrzyczko powiedzia� Vellach, gdy poj�� ca��
nieefektywnoS� ich poszukiwa�. Musimy si� rozdzieli�. W ten
sposób tylko zaw�amy kr�g poszukiwa�. Idx na gór�, do dzielni-
cy bogaczy, a ja poszukam tutaj, wSród domów zwyk�ych obywa-
teli.
A jeSli znajd� He�m, to jak go odbior� temu wielkoludowi?
Dziecinko, przecie� znasz zakl�cie Rozbite Naczynie. Ten,
który ukrad� nasz He�m, jest tylko zwyk�ym wojownikiem, nie cza-
rownikiem, a poza tym nie wie, �e He�m nie jest takim sobie zwy-
k�ym he�mem. Zakl�cie da mu rad�. A gdy upadnie, �ap He�m i bie-
gnij do klasztoru, do Orlandara. Rozumiesz?
Tak& A co z tob�?
Dam sobie rad�, Minolio. Pami�taj, �e musisz zd��y� przed
pó�noc�. JeSli nie znajdziesz He�mu, to i tak wracaj do klasztoru.
Mo�liwe, �e znalaz� go któryS z braci. Mo�e b�d� to ja. Vellach
uSmiechn�� si�, chc�c doda� dziewczynie otuchy. Spiesz si�, ma�a.
Wierz�, �e He�m znajdziesz w�aSnie ty.
Minolia ledwo zauwa�alnie uSmiechn�a si� w odpowiedzi, sta-
n�a na palcach i poca�owa�a brata w policzek.
Dobrze. Zrobi� tak, jak mówisz. B�dx ostro�ny, Vellach.
OczywiScie, siostrzyczko. Co mo�e mi si� sta� w tym spokoj-
nym miasteczku?
117
Obj�li si� na chwil� i potem ka�de z nich, ws�uchuj�c si�
w emanacje, posz�o w swoj� stron�: Vellach w prawo, do dzielnicy
handlarzy, a Minolia w gór� ulicy, do dzielnicy bogaczy.
Karczma Sp�tana Wesz wyró�nia�a si� spoSród podobnych
knajp w tej dzielnicy nor biedaków obfitoSci� klientów, potocznie
nazywanych szumowinami wszelkiego rodzaju . Fizjonomii odwie-
dzaj�cych ton�c� w brudzie karczm� nikt nie nazwa�by twarzami, za
to na usta pcha�y si� ró�norodne okreSlenia w rodzaju: mordy, pyski,
ryje. Rlady na tych�e ryjach wskazywa�y na zawieranie bliskiej zna-
jomoSci z biczami stra�ników, pi�Sciami wi�ziennych dozorców,
szczypcami katów. Ludzie, podobnie jak szczury, wiedli nocny tryb
�ycia, ich odzienie w pewnych miejscach fa�dowa�o si� i odstawa�o,
i tylko niewinne dzieci� mog�oby pomySle�, �e kryje si� pod nim coS
nieszkodliwego.
Przed drzwiami, opieraj�c si� o Scian� w�ochatymi plecami, krzy-
�uj�c na piersi ogromne �apy i uwa�nie ogl�daj�c zbli�aj�cych si�
do progu Sp�tanej Wszy , sta�o pot�ne ch�opisko z porwanymi noz-
drzami i strz�pami uszu. Przypadkowy przechodzie�, który znalaz�
si� tu niechc�cy, widz�c przed wejSciem kogoS takiego, raczej nie
zaryzykowa�by przekroczenia progu karczmy. Zreszt�, i tak nie
wpuszczono by nikogo przypadkowego.
Wewn�trz, za wysmarowanymi sto�ami siedzieli ludzie, którzy
doskonale si� znali i rozumieli. Czas wolny od polowania na �up sp�-
dzali na niezbyt wyszukanych rozrywkach: grali w koSci, pili, obSci-
skiwali weso�e kobiety i bili si� na no�e, nie zapominaj�c tak�e
o omawianiu aktualnych spraw.
Teraz bywalcy Sp�tanej Wszy porzucili swoje zabawy, skupi-
li si� w centrum sali dooko�a sto�u z postawionym na� krzes�em, na
którym nie mniej majestatycznie ni� Haszyd na swoim tronie, zasia-
da� niewysoki chudy Shemita w czarnych szarawarach, wpuszczo- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne