[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wojna z nacjonalistycznymi oddziałami Kuomintangu, pod wodzą lidera antykomunistów,
Chiang Kaisheka. W 1927 roku Mao pozostawił żonę i dzieci dla bezpieczeństwa w
Czangsza, gdzie był znanym przywódcą komunistycznym. Trzy lata póz
niej żołnierze
Kuomintangu zdobyli Czangsza. Yang została pojmana i rozstrzelana, gdyż nie chciała
zaprzeć się męża. Dwaj synowie uciekli do Szanghaju, gdzie musieli pędzić życie włóczęgów.
Młodszy z chłopców, An Qing, zapadł na chorobę psychiczną. Powodem mogły być
cierpienia, jakich doznał z rąk policji. Starszy syn, An Ying, zginął w czasie wojny
koreańskiej od amerykańskich bomb.
W chwili gdy Yang poświęciła swe życie za męża, Mao cieszył się towarzystwem
kolejnej uroczej komunistki, o wiele od niego młodszej He Zizhen. Dziewczyna miała
osiemnaście lat, a jej kochanek trzydzieści siedem. Gdy Mao spotkał swą  rewolucyjną
towarzyszkę miłości , jak ją nazywał, opisał ją jako  wyrafinowaną i atrakcyjną . Jej
wypowiedzi były zawsze jasne i wyważone. Oczy przypominały  parę kryształów . Gdy Mao
spotykał się z nią, jego odczucia były  słodkie jak miód .
*
czynił to zresztą dla każdej kolejnej kochanki
Pobrali się wkrótce po śmierci Yang. Krążyły jednak pogłoski, że już wcześniej, w
zaciszu sowieckiej bazy, odbył się sekretny ślub. W sprawach dotyczących małżeństw i
rozwodów Mao nigdy nie troszczył się zbytnio o sprawy formalne.
Natychmiast po zawarciu małżeństwa zaczęły krążyć plotki, być może kolportowane
przez przeciwników politycznych, że Mao nie zadowala swej połowicy seksualnie. Był od
niej dwukrotnie starszy, a do tego nieustannie zajęty. W tradycyjnej wierszowanej formie
usiłował przekazać He, że rozumie jej frustrację:
Mam zaledwie osiemnaście lat, a włosy wciąż czarne jak heban,
Czekam na starość, uwięziona na górskim szczycie...
Do drzwi puka posłaniec i mówi:  Towarzysz Mao jest zajęty, ma spotkanie .
Mam tylko poduszkę, by ukoić samotność,
Moje łoże stygnie, gdy nadchodzi noc.
Powinnam była poślubić eleganckiego młodzieńca
I czerpać rozkosz z każdej godziny.
W 1934 roku He wraz z Mao stała na czele Wielkiego Marszu. Była to trwająca dwa lata
pielgrzymka, podczas której zwolennicy komunistów uciekając przed ofensywą
Kuomintangu, pokonali niemal 12 000 kilometrów ze swych baz w południowo-wschodniej
części kraju do prowincji Shaarwi na północnym zachodzie. Dwójka dzieci Mao i He
pozostała w Hunan pod opieką pary wieśniaków. Nigdy nie udało się ustalić, jaki był ich los.
Podczas Wielkiego Marszu He urodziła kolejną dwójkę dzieci i wkrótce znów zaszła w ciążę.
W sumie dała mężowi sześcioro potomstwa. Tylko jedno z dzieci było płci męskiej, a życie
zachowała jedynie dziewczynka imieniem Lin Min.
Właśnie w czasie Wielkiego Marszu Mao przestał dbać o higienę osobistą. Odmawiał
korzystania z wygódki, wolał udać się z żołnierzami ochrony na pole i wygrzebać dołek w
ziemi. Sądził, że jego procesy trawienne będą inspiracją dla komunistycznych wojsk.
Poświęcał wiele uwagi trawieniu także wtedy, gdy doszedł do władzy. Niektórzy lokalni
przywódcy komunistyczni instalowali w swych domach toalety w stylu zachodnim,
wyposażone w wygodne sedesy i pokrywali łóżka miękkimi materacami, tymczasem Mao
zawsze podróżował z własnym twardym, drewnianym łożem i domagał się dostępu do
tradycyjnej chińskiej toalety, gdzie przykucał nad dziurą prowadzącą do kloaki. Nawet w
czasie wizyty w Moskwie wolał kucać nad nocnikiem, niż użyć dekadenckiej sowieckiej
ubikacji, zaopatrzonej w burżuazyjny sedes.
Gdy po zakończeniu Wielkiego Marszu komuniści rozłożyli się obozem w grotach
Yanan, Mao zaczął zdradzać żonę. Miał romans z Ting Ling, przyjaciółką z dzieciństwa jego
drugiej żony, Yang Kaihui. Inną kochanką przywódcy była Lily Wu, elegancka aktorka, o
której mawiano, że jest  jedyną dziewczyną w Yanan mającą trwałą ondulację . Poznał ją
pewnego wieczoru, gdy spożywał kolację w jaskini, gdzie schroniła się Agnes Smedley,
reporterka  Manchester Guardian . Lily pełniła rolę tłumaczki i wciąż kładła dłoń na udzie
przewodniczącego twierdząc, że jest lekko wstawiona.
Mao z początku był nieco zaskoczony, ale po chwili ujął rękę dziewczyny i rzekł, że on
także wypił za dużo. Póz
niej spotkali się sam na sam w ustronnej grocie. Gdy dowiedziała się
o tym He  wpadła w furię. Formalnie oskarżyła Lily o odebranie jej mężowskiej miłości.
W 1938 roku Mao miał przygodę z kolejną aktorką, której zła reputacja wprawiła
kierownictwo partii komunistycznej w stan szoku. Imię dziewczyny brzmiało Lan Ping*.
Zmieniła je póz
niej na Jiang Qin*, lecz niektórzy  pamiętając o jej złym prowadzeniu się w
młodości  nazywali ją złośliwie Lang Ping Guo*.
Dzieciństwo Jiang Qing nie było usłane różami. Ojciec był człowiekiem brutalnym i
gwałtownym, matka zaś pracowała jako służąca, lecz jeśli udało jej się znalez
ć klienta, nie
stroniła od prostytucji. Zanim Jiang w 1930 roku poślubiła mężczyznę o nazwisku Fei, syna
bogatego kupca z Jinan, miała wielu kochanków. Małżeństwo trwało zresztą tylko kilka
miesięcy. Jiang wciąż kłóciła się z krewnymi męża, którzy oskarżali ją o lenistwo. Doszło do
rozwodu.
Wkrótce potem Jiang spotkała Yu Ojwei, przywódcę miejscowej konspiracyjnej
organizacji komunistycznej. Zakochali się w sobie i w 1931 roku zamieszkali razem. Gdy we
wrześniu 1931 roku armia japońska wkroczyła do Mandżurii, Jiang, początkująca aktorka,
grała w kilku antyimperialistycznych przedstawieniach. Wkrótce siły nacjonalistyczne wzięły
górę nad komunistami i Yu Qiwei znalazł się w więzieniu. Jiang, niewiele myśląc, rozpoczęła
romans ze studentem wychowania fizycznego imieniem Qiao. Przygoda nie trwała długo.
Jiang marzyła o jasnych światłach Szanghaju, gdzie zamierzała kontynuować karierę
aktorską. [ Pobierz całość w formacie PDF ]