[ Pobierz całość w formacie PDF ]
szefowi czas na rozmyślania.
- DokÄ…d teraz jedziemy? - zapytali.
- Do Uścianka i Retkowa - rzuciłem.
W trochę minorowych nastrojach pojechaliśmy najpierw do wsi Wały, na południe od
Kociaka. Z Wałów polną drogą dojechaliśmy do resztek wsi Uścianek. Przy drodze stał
motocykl z przyczepioną do niego piłą łańcuchową.
- Gdzieś tu musi pracować drwal, może on coś będzie wiedział - powiedziałem.
- Tam jest - Maciek wskazał postać wśród drzew.
Rozejrzałem się po okolicy. Dookoła widniały ślady zabudowań. Byliśmy na terenie
poligonu wojskowego. Trudno orzec, czy zniszczenie wsi wynikało z działań wojennych, czy
z obecności tu wojska polskiego.
- Dzień dobry! - powitałem młodego mężczyznę w wieku dwudziestu pięciu lat. - Pan
tutaj mieszka?
- Nie, skąd - odrzekł. - Jestem z Kociaka. Pana poznaję, to pan zakłada u nas muzeum.
W takiej małej wsi? Aż dziw bierze.
- Szukamy wieży, która prawdopodobnie stała w tej okolicy - wyjaśniałem.
Mężczyzna podrapał się po głowie.
- Tu kiedyś podobno stała jakaś wieża - opowiadał, a mnie serce żywiej zabiło - taka
dla leśników, do patrzenia, czy nie ma pożaru.
- A Retkowo? - nie dawałem za wygraną.
- Tam nic nie ma - mężczyzna pokręcił głową. - A czemu, jeśli wolno spytać, panowie
szukają wieży?
- Badamy teren bitwy pod Tannenbergiem - tłumaczyłem.
- O, to fajnie, też się tym interesuję - ucieszył się. - Kiedyś, jak byłem w ich wieku -
ruchem głowy wskazał harcerzy - to myszkowałem tu po tym terenie. Znam te lasy jak własną
kieszeń. Trochę rzeczy znalazłem, to zaniosłem kierownikowi domu kultury.
- Zapraszam pana do nas na dziś wieczór. W piwnicy odkryliśmy trochę militariów,
może pan rozpozna coś swojego i powie, gdzie to znalazł.
- Dobrze, do widzenia - mężczyzna silnie uścisnął mi dłoń na pożegnanie. - Jak pan
pojedzie prosto, to za takim większym skrzyżowaniem, w lesie jest grób generała.
Zamarłem w pół obrotu.
- Jakiego generała? - nie wytrzymałem.
- Nie wiem. Starzy Mazurzy tak mówili.
Dokładnie wypytałem go, jak tam dojechać i ruszyliśmy w drogę. Z mapy wynikało,
że ta mogiła powinna znajdować się przy drodze łączącej nie istniejące już wioski Piec i
Sadek. Zatrzymaliśmy się przy krzyżówce i rozbiegliśmy się po lesie. Po chwili rzeczywiście
odkryliśmy wśród wysokich traw i skrzypów maleńkie nagrobki, takie jak na cmentarzu w
Orłowie. Były tam głównie groby niemieckie. Jeden obelisk wystawał metr nad ziemię.
Niestety, wandale zniszczyli płytę z nazwiskiem osoby tam pochowanej.
- Jeśli spojrzeć na mapę - odezwał się Maciek - to mogli tu być pochowani
kawalerzyści walczący zarówno pod Uściankiem, Retkowem, jak i Małgą...
- Tym bardziej, że skrót Kav. po stopniu żołnierskim informuje, że był to
kawalerzysta - szeptem powiedział Pan Samochodzik.
ROZDZIAA PITNASTY
WIZYTA DRWALA W MUZEUM " WYKORZYSTUJEMY PODSAUCH
DO SKAÓCENIA NASZYCH WROGÓW " SEKRETNE DRZWI W
PIWNICY " TAJEMNICA DUCHA MUZEUM " ZASADZKA "
BALCEREK DUCHEM-OPOJEM " ELIMINUJEMY KONKURENCJ "
BRAK PIENIDZY NA DALSZE POSZUKIWANIA
Powoli zapadał wieczór. Wróciliśmy dwie godziny wcześniej, niż planowaliśmy.
Maciek pojechał po Barbarę do Olsztyna, Leszek prawie skończył swoją pracę, Jola
przygotowała najlepszy opis zbiorów książek i militariów, jaki dane mi było widzieć. Pan
Tomasz półleżał na ławeczce w parku, przykryty kocem przez Jolę, z książką rozłożoną na
klatce piersiowej. Uciął sobie wieczorną drzemkę albo uważnie obserwował życie na rzece.
Harcerze w piwnicy próbowali jakoś oczyścić z rdzy stare wojenne żelastwa. Tylko ja
siedziałem za biurkiem. Moje spojrzenie wędrowało z pudełka blokującego podsłuch na mapę
okolicy. Niczym pająk zakładałem zasadzkę na moich przeciwników. Nie zapalałem światła,
tylko ćmiłem fajkę.
Cały czas, od nowa układałem w swoich myślach żołnierzyki Olbrzyma na mapie.
Moje równanie z wieloma niewiadomymi wciąż dawało ten sam wynik.
- Mam was - mruknąłem i wstałem.
Ktoś pukał do drzwi wejściowych naszego muzeum. Zbiegłem, żeby osobiście
otworzyć drzwi. Tak jak przypuszczałem, na dworze stał drwal poznany w Uścianku.
- Zapraszam na górę - wskazałem gościowi drogę.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]