[ Pobierz całość w formacie PDF ]
półkuli).
Jeśli odkryjesz, \e u twojego Dziecka Indygo dominuje prawa półkula, twoim zadaniem będzie
pomóc mu rozwinąć wrodzoną pamięć fotograficzną. Pamiętaj, \eby wzmacniać w nim
przekonanie, i\ posiada szczególny dar i \e jego ukierunkowanie na obraz to wyjątkowe narzędzie,
które pomo\e mu odnieść sukces w wielu dziedzinach \ycia.
ADHD czy kreatywność?
W ksią\ce Dzieci Indygo napisałam o podobieństwach między dziećmi utalentowanymi i
twórczymi, a tymi, które określa się jako cierpiące na ADHD. Mnie uznano w dzieciństwie za
84
utalentowaną", zapisano na oddzielne zajęcia i przeskoczyłam" jedną klasę. Bardzo się cieszę, \e
wtedy nie mówiło się jeszcze o ADHD, bo zamiast zaawansowanych zajęć, mogłabym dostać leki.
Te zajęcia przyniosły mi poczucie głębokiego spełnienia. Nauczyciele zawsze prowadzili lekcje,
zabawy i zajęcia, które prowokowały nas do twórczego myślenia. Graliśmy w klasie w ró\ne gry
słowne, co uczyło nas umiejętności \ycia w grupie. Bardzo polecam poddanie twoich Dzieci Indygo
badaniom określającym ich kreatywność i uzdolnienia, nawet jeśli ich oceny nie sugerują takiej
mo\liwości. Wiele Dzieci Indygo, które są znudzone w zwykłych klasach, ujawnia swe wyjątkowe
cechy, kiedy program nauczania dostosowany jest do ich zdolności.
Dr Bonnie Cramond szczegółowo badała podobieństwa między dziećmi o wysokim stopniu
kreatywności i tymi, które określane są jako cierpiące na ADHD. Dr Cramond cytuje badania dzieci
ze zdiagnozowanym ADHD, na podstawie których naukowcy stwierdzili, \e połowa z nich
uzyskała wyniki powy\ej 70 procent w skali kreatywności. Natomiast 32 procent dzieci ze
zdiagnozowanym ADHD uzyskało wyniki powy\ej 90 procent. Niestety, bardzo niewielu
psychologów i psychiatrów uwzględnia kryterium uzdolnień" podczas diagnozowania zachowań
ADHD bądz ADD.
Cramond dotarła do badań naukowych, które wykazały, \e obie grupy (dzieci niezwykle kreatywne
oraz cierpiące na ADHD) są:
" Skłonne do zachowań problematycznych, których celem jest zwrócenie na siebie uwagi na
forum klasy.
" Niedoceniane przez nauczycieli w takim stopniu jak dzieci mniej konfliktowe.
" Skłonne do zachowań, mających na celu poszukiwanie ekscytacji bądz sensacji. Naukowcy
uwa\ają, \e poszukiwanie sensacji mo\e skłonić twórczą osobę do odkrywania nowych
doświadczeń, które włączają one w swoje pomysły i wynalazki. Co więcej, podejmowanie
ryzyka (podobne do poszukiwania sensacji) wią\e się z sukcesem w biznesie i kwestiach
finansowych. Ta cecha mo\e te\ wyjaśniać, dlaczego Dzieci Indygo łatwo ulegają znudzeniu,
kiedy chwytają" to, czego ktoś je uczy.
" Skłonne do nieuwa\ności". Marzą, myślą o nowych ideach i kierują uwagę na wewnętrzne i
duchowe przewodnictwo, a wyłączają się z rozmów lub czynności, które nie są zgodne z ich
pasją.
" Znane z wykazywania wysokiego poziomu nadmiernej ekscytacji" albo tendencji do wiercenia
się i nadpobudliwości.
" Często zapalczywe i miewają wybuchy gniewu.
" Często skrępowane w sytuacjach towarzyskich. Mogą być nieśmiałe, nastawione defensywnie
bądz te\ powściągliwe, poniewa\ czują się inne, a łatwiej jest być samotnym ni\ stać się
przedmiotem kpin.
Dr Cramond podsumowała: Być mo\e tym, co odró\nia osoby, korzystające ze swej umiejętności
tworzenia od osób problematycznych i bezproduktywnych, jest talent i sposobność wyra\ania
swych energii i idei dzięki ich kreatywności". Zatem najwa\niejsze jest umo\liwienie swoim
Dzieciom Indygo twórczego wyra\ania siebie i udzielanie im wsparcia w obliczu ich inności".
Dziecko Indygo, Dawn, powiedziało:
Ekspresja twórcza jest naprawdę wa\na w wyra\aniu głębi swych uczuć. Kiedy
tylko mo\esz, rysuj albo maluj coś - nawet jeśli będą to tylko kreski. Oprócz
ciebie, nikt tego nie będzie oglądał. Napisz wiersz albo list do kogoś, z kim
pragniesz porozmawiać. Pomo\e ci to przepracować pewne sprawy w swoim
\yciu. Codziennie musisz robić coś twórczego, \eby coś uwolnić Inaczej będzie
się to kumulowało, a w końcu eksploduje.
85
ROZDZIAA JEDENASTY
Co Dzieci Indygo chcą nam powiedzieć
Większość ksią\ek, które przeglądałam, szukając informacji na temat ADD, ADHD i trudności w
uczeniu się zawierała świetne materiały napisane przez naukowców i lekarzy. W wielu publikacjach
występowało mnóstwo opisów ró\nych przypadków, jednak zaskakujące było to, \e w niewielu
ksią\kach znalazły się materiały pochodzące bezpośrednio od dzieci.
Postanowiłam zatem zamieścić w swojej ksią\ce myśli Dzieci Indygo. Poprosiłam moją pasierbicę
Indygo, Nicole, \eby przeprowadziła kilka rozmów. Wiedziałam, \e Dzieciom Indygo łatwiej
przyjdzie podzielić się swoimi prawdziwymi uczuciami, jeśli będą rozmawiać ze swoją rówieśnicą.
W rozmowach z Dziećmi Indygo, pochodzącymi z ró\nych środowisk i w ró\nym wieku, Nicole
zadawała pytanie: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, co pomogłoby poprawić nasze wzajemne
relacje z nimi?" Dzieci Indygo z zadowoleniem powitały tę okazję, \eby się wypowiedzieć i coś
przekazać. Oto ich mądre słowa, z których wszyscy mo\emy uczyć się i odnieść korzyści:
Alec (lat 21)
P: Co chciałbyś powiedzieć dorosłym, \eby polepszyć ich relacje z dziećmi?
O: Powiedziałbym im, \e są rzeczy, które potrafimy robić my, młodzi ludzie. Dorośli myślą, \e ze
względu na swoje doświadczenie wiedzą lepiej. Niewa\ne jak długo coś robisz, wa\ne co robisz.
Nie mówię, \e wszyscy dorośli się mylą, ale nie zawsze wiedzą, jak coś zrobić. Powinni pozwolić
nam uczyć się z naszych własnych doświadczeń, a nie z ich słów. Powinni pozwalać nam
podejmować decyzje, bo nie będziemy umieć podejmować dobrych decyzji, jeśli będą robić to za
nas.
P: Co zmieniłbyś w zachowaniu dorosłych?
O: Powinni być bardziej elastyczni. Znam wielu dorosłych, którzy uwa\ają, \e tak to ju\ jest.
Uwa\ają, \e to, jak czują i co robią, jest oczywiste dla wszystkich i grzęzną w tym przekonaniu.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]